ALBO SPRAWA STANIE SIĘ OGÓLNONARODOWĄ SPRAWĄ WSZYSTKICH  ALBO POLSKA STANIE SIĘ BARBARZYŃSKIM ZAPLECZEM UBOJOWYM, SKĄD DO KRAJÓW BLISKIEGO WSCHODU I AZJI POPŁYNĄ SETKI TYSIĘCY TON MIĘSA POZYSKIWANEGO OD ŻYWCEM TORTUROWANYCH ZWIERZĄT!

Podpisy są zbierane tutaj:

http://www.petycjeonline.pl/petycja/stop-dla-uboju-rytualnego/823

Jak na prawie dwa miesiące, to niewiele...

Jest też strona na fb:

http://www.facebook.com/pages/Polska-m%C3%B3wi-nie-dla-uboju-rytualnego/237244239667268

Strona na fb to jest skarbnica wiedzy na temat uboju rytualnego - wystarczy poczytać, a potem... ruszyć w Polskę i uświadamiać społeczeństwo!

Apele do KSE o nieprzyjmowanie w nowych krajowych przepisach o ochronie zwierząt podczas uboju wyjątku od ogłuszania w przypadku uboju rytualnego należy kierować tutaj ( TRESC APELU DO WYSŁANIA PONIZEJ ):

Departament Komitetu do Spraw Europejskich (DKSE)
Dyrektor / Director: Marek Tabor
Tel.: +48 22 455 5423
Fax: +48 22 455 5422
E-mail: DKSE.Sekretariat@msz.gov.pl

Pan Marek Tabor

Sekretarz Komitetu ds. Europejskich

Ministerstwo Spraw Zagranicznych

APEL DO CZŁONKÓW KOMITETU DO SPRAW EUROPEJSKICH

Szanowny Panie Dyrektorze,

W związku z dzisiejszym posiedzeniem Komitetu do Spraw Europejskich, poświęconym rozpatrzeniu przez Komitet założeń do projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt w związku z implementacją Rozporządzenia Rady 1099/2009 w sprawie ochrony zwierząt podczas uboju, na Pana ręce kierujemy APEL DO CZŁONKÓW KOMITETU O NIEPRZYJMOWANIE w polskim prawie krajowym rozwiązań, które dopuszczałyby wyjątek od obecnie nakazanego ustawą o ochronie zwierząt  (art. 34 ust.1) ogłuszania zwierząt przed ubojem w przypadku tzw. uboju rytualnego.

Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, pod pretekstem dostosowania prawa krajowego do przepisów unijnych, próbuje zalegalizować w Polsce proceder uboju bez ogłuszania, które minister Sawicki wraz z podległymi sobie wysokimi urzędnikami z naruszeniem obowiązującego obecnie prawa od lat wspierają, działając w interesie bogatego lobby właścicieli zakładów mięsnych i eksporterów mięsa. Nie chodzi tutaj bowiem o zagwarantowanie wolności praktykowania religii, na co chętnie powołują się politycy zainteresowani legalizacją uboju rytualnego, gdyż zapotrzebowanie na rynku krajowym na tego rodzaju produkty jest znikome. Niemal całość produkcji mięsa (setki tysięcy ton) pozyskiwanego metodami narażającymi zwierzęta na niewyobrażalne cierpienia fizyczne i psychiczne podczas uboju bez wcześniejszego pozbawienia ich świadomości, kierowana jest na eksport do krajów muzułmańskich i Izraela. A na spotkaniach takich, jak to, które odbyło się z MRiRW 18 maja br., minister Sawicki zapewnia polskich producentów mięsa, że dołoży wszelkich starań, aby wielkość tego eksportu jeszcze wzrosła! Zatem argument odwołujący się do wolności religijnych obywateli naszego kraju jest cyniczną zasłoną dymną, mającą ukryć prawdziwe intencje urzędników – zapewnienie gigantycznych dochodów wąskiej grupie przedsiębiorców, związanych głównie z PSL.

Nie jest także prawdą, że Rozporządzenie Rady 1099/2009 narzuca dopuszczenie w państwach członkowskich dozwolenie na ubój rytualny. Rozporządzenie to wprawdzie zaleca uwzględnianie przez państwa członkowskie w prawie krajowym metod uboju zgodnych z obrzędami religijnymi (art. 4 ust. 4), lecz jednocześnie Rozporządzenie przyznaje państwom członkowskim pewną elastyczność pozwalającą na utrzymanie lub - w niektórych szczególnych dziedzinach - przyjęcie dalej idących przepisów krajowych (Preambuła pkt 57).

MRiRW całkowicie pomija w projektowanych zmianach fakt, ze art. 26 Rozporządzenia zezwala państwom członkowskim na utrzymanie dalej idącej ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania, jeśli takowe obowiązują w chwili wejścia w życie Rozporządzenia. Tak właśnie jest w przypadku Polski, gdyż obowiązująca ustawa o ochronie zwierząt (art. 34 ust.1) nakazuje bezwarunkowe ogłuszanie zwierząt kręgowych przed ubojem w ubojniach. Rozporządzenie idzie nawet dalej i zezwala na przyjęcie przez państwo członkowskie dalej idącej ochrony już po wejściu w życie Rozporządzenia, m.in. właśnie w dziedzinie uboju rytualnego (art. 26 ust. 2 pkt c).